Πονάς; Βάλε πάγο! Η εφαρμογή πάγου στο οξύ τραύμα είναι μια πολύ συνηθισμένη μέθοδος αντιμετώπισης. Τελικά, βοηθάει η παγοθεραπεία, ή απλώς “μουδιάζει” τον πόνο;
Η παγοθεραπεία χρησιμοποιείται ιστορικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια για την αντιμετώπιση του οξέος πόνου. Η εφαρμογή ψύχους στο δέρμα, μειώνει τη θερμοκρασία του σε ένα βάθος 2-4 εκατοστών, πράγμα που οδηγεί σε μειωμένη δραστηριότητα των υποδοχέων (α
ισθητήρων) του πόνου κι επίσης μειώνει την ταχύτητα αγωγής πάνω στα περιφερικά αισθητικά νεύρα, δηλαδή προκαλεί μιας μορφής αναισθησία, ένα μούδιασμα, και ο πόνος γίνεται ελαφρύτερος ή εξαφανίζεται προσωρινά. Επιπλέον μειωνει την δημιουργία οιδήματος και την αιμορραγία μικρών αγγείων καθώς προκαλεί αγγειοσύσπαση μέσω του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, μειωμένη κυκλοφορία παραγόντων φλεγμονής στους τραυματισμένους ιστούς και μειωμένη νευρογενή φλεγμονή λόγω της μειωμένης νευρωνικής λειτουργίας στα αισθητικά νεύρα (Nabiyev et al 2018). Με τη μείωση του μεταβολισμού στους τραυματισμένους ιστούς μειώνεται επίσης η δευτερογενής υποξική βλάβη (Nadler et al. 2004). Αυτό σημαίνει οτι η εφαρμογή πάγου είναι οφέλιμη και για την εξέλιξη του τραυματισμού Επιπλέον, η αναλγητική δράση της παγοθεραπείας ενισχύεται από τη μείωση των μυικών σπασμών. Η εφαρμογή κρύου πάνω από τους μύες αναστέλλει το αντανακλαστικό τόξο το οποίο συντηρεί το μυικό σπασμό και τη σπαστικότητα κι έτσι οι μύες χαλαρώνουν (Lee et al. 2002). Οι μυικοί σπασμοί είναι σημαντική αιτία πόνου σε ασθενείς τόσο με οξύ όσο και χρόνιο πόνο (Malanga et. Al 2015). Σε αυτές τις περιπτώσεις επομένως, ο πάγος είναι αποτελεσματικός στην αιτία του πόνου και όχι μόνο στο σύμπτωμα.
Ενα απλό κι αποτελεσματικό πρωτόκολλο παγοθεραπείας είναι η πιεστική εφαρμογή σακούλας με τριμμένο πάγο (ή κατεψυγμένο αρακά) , πάνω από λεπτή πετσέτα, για 15-20 λεπτά. Αυτό επιτυγχάνει μείωση της θερμοκρασίας των ιστών σε βάθος μερικών εκατοστών, ενώ παράλληλα το δέρμα προστατεύεται από ερεθισμούς. Η εφαρμογή καλό είναι να γίνεται τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα. Προσοχή, ποτέ δεν παγώνουμε μια μυική ομάδα πριν την άθληση.
Παρ’όλο που πρόκειται για ένα φυσικό μέσο, η εφαρμογή πάγου, έχει κάποιες αντενδείξεις. Η παγοθεραπεία πρέπει να αποφεύγεται σε ανθρώπους με νόσο Raynaud, κρυοσφαιριναιμίες, με διαταραχές της αισθητικότητας, με περιφερική νευροπάθεια, με αγγειοπάθεια μικρών αγγείων και σε περιοχές με εξανθήματα. Πρέπει να αποφεύγεται η εκτεταμένη βύθιση στο παγωμένο νερό σε ανθρώπους που πάσχουν από άσθμα και καρδιολογικές παθήσεις.
Μην ξεχνάτε, όλες οι θεραπείες, ακόμα και οι πιο απλές, πρέπει πάντοτε να εφαρμόζονται μετά από σχολαστικό έλεγχο, ακριβή διάγνωση και αναλυτικές οδηγίες από το γιατρό σας.
Lee, S. U., Bang, M. S. & Han, T. R. (2002) Effect of cold air therapy in relieving spasticity: applied to spinalized rabbits. Spinal Cord 40, 167- 173
Malanga, G. A., Yan, N. & Stark, J. (2015) Mechanisms and efficacy of heat and cold therapies for musculoskeletal injury. Postgraduate Medicine 127, 57- 65
Nabiyev, V., Ayhan, S., Adkikari, P., et al. (2018) Cryo-compression therapy after elective spinal surgery for pain management: a cross-sectional study with historical control. Neurospine 15, 348- 352
Nadler, S. F., Weingand, K. & Kruse, R. (2004) The physiologic basis and clinical applications of cryotherapy and thermotherapy for the pain practitioner. Pain Physician 7, 395- 399
Comments