Συχνά ο πόνος στο πλάι του ισχίου βαφτίζεται τροχαντηρίτιδα. Παραδοσιακά είχε θεωρηθεί οτι ο πόνος οφείλεται σε φλεγμονή της τροχαντηρικής bursa (ενός ορογόνου θυλάκου με υγρό ο οποίος υπάρχει για να απορροφά την τριβή μεταξύ των τενόντων των γλουτιαίων μυών και του οστού του μείζονα τροχαντήρα.
Το σύνδρομο τροχαντηρικού πόνου, όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία, μπορεί στην πραγματικότητα να περιλαμβάνει πολλά περισσότερα: τραύμα, υπέρχρηση ή φλεγμονή στις ανατομικές δομές της περιοχής του μείζονα τροχαντήρα, μεταξύ των οποίων τένοντες, μύες και ορογόνοι θύλακες. Σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει οτι ο πόνος στην περιοχή οφείλεται σε επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς στους γλουτιαίους μύες και τένοντες, συνηθέστερα το μέσο και ελάσσονα γλουτιαίο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τενοντοπάθεια των γλουτιαίων. Ετσι, τελικά για τη θεραπεία του πόνου στο μείζονα τροχαντήρα, προτεραιότητα έχει η αντιμετώπιση της αντίστοιχης τενοντοπάθειας. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η τενοντοπάθεια μπορεί να εξελιχθεί σε εκφύλιση του τένοντα και να εμφανιστούν ρήξεις.
Συμπτώματα
Είναι μια επώδυνη κατάσταση που περιλαμβάνει πόνο:
όταν κανείς ξαπλώνει στο πλάι, πάνω στην επώδυνη πλευρά
όταν περπατάει
όταν ανεβαίνει σκάλες
στην ορθοστασία
μετα από πολύωρη καθιστική θέση
όταν σηκώνεται από την καθιστή θέση
όταν σταυρώνει τα πόδια
ακόμα και με ήπια σωματική δραστηριότητα
Συχνότητα
Περίπου 20-25% του πληθυσμού θα αναπτύξει κάποια στιγμή το σύνδρομο. Είναι πιο πιθανό να αναπτύξει κανείς σύνδρομο πόνου στο μείζονα τροχαντήρα αν:
είναι γυναίκα (4 φορές πιο συχνό απο ότι στους άνδρες)
έχει ηλικία μεταξύ 40-60 ετών
πάσχει από οσφυαλγία. Εως 35% των ανθρώπων με οσφυαλγία, έχουν επιπλέον σύνδρομο πονου του μείζονα τροχαντήρα
είναι παχύσαρκος
Διάγνωση
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το μυοσκελετικό υπέρηχο ή/και μαγνητική τομογραφία. Χρειάζεται να αποκλειστούν άλλες αιτίες πόνου στην περιοχή όπως βλάβες στην άρθωση του ισχίου, παθήσεις του επιχειλίου χόνδρου, οσφυική ριζίτιδα, παθολογία στην κεφαλή ή τον αυχένα του μηριαίου
Θεραπεία
Η κατάσταση συνήθως είναι αυτοπεριοριζόμενη. Πάνω από το 90% των περιπτώσεων ανακουφίζονται με συντηρητικά μέσα. Οχι σπάνια ωστόσο, μπορει να εμμένει και να επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η θεραπεία περιλαμβάνει τα εξής:
Φυσικοθεραπεία με TENS, laser και θεραπευτική άσκηση με σκοπό τη μείωση των συμπιεστικών δυνάμεων που ασκούν οι γλουτιαίοι τένοντες πάνω στον τροχαντήρα. Επιπλέον συνιστάται ενδυνάμωση με σταδιακή φόρτιση όχι μόνο των γλουτιαίων αλλα και των μυών του κορμού και της λεκάνης
Θεραπεία με κρουστικό υπέρηχο (ESWT)
Oι εγχύσεις κορτιζόνης φαίνεται να έχουν καλά βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα (3-4 μήνες), και είναι πιο αποτελεσματικές όταν γίνονται μέσα στη bursa του μείζονα τροχαντήρα παρά σε εκείνη του μέσου γλουτιαίου. Η ακριβής τοποθέτηση του φαρμάκου εξασφαλίζεται με τη χρήση υπερηχογραφικής καθοδήγησης
Οι εγχύσεις PRP (πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια) σε περιπτώσεις χρονιότητας (πόνου πάνω από 4 μήνες) φαίνεται να υπερέχουν σε αποτελεσματικότητα συγκριτικά με μία έγχυση κορτιζόνης
Η μέθοδος της ξηρής βελόνας (dry needling) φάνηκε σε κάποιες μελέτες να προσφέρει αναλγησία αντίστοιχη της έγχυσης κορτικοστεροειδών
H λήψη αντιφλεγμονοδών φαρμάκων μπορεί να προσφέρει αναλγητική δράση στην οξεία φάση της θυλακίτιδας (αν υπάρχει) αλλα δεν προσφέρει λύση σε περίπτωση χρόνιας τενοντοπάθειας των γλουτιαίων
Σε περίπτωση μη απόκρισης στη συντηρητική αγωγή ή σε περίπτωση μεγάλης τενόντιας ρήξης, η θεραπεία είναι χειρουργική
Comments